[IMAGE]

De laatste vakantieweek van dit schooljaar bood meer ruimte om opnieuw een wandeling te plannen. Er waren verschillende opties voor handen, maar pas op het allerlaatste moment zou er gekozen worden voor een route, die in elk geval in West-Brabant zou liggen. Als datum was 3 met uit de bus gekomen.

Op deze 3 mei was afgesproken om rond 8.30 uur te verzamelen in Zevenbergen. Charles arriveerde als eerste bij Bert en Marion, gevolgd door Peter en Jan. Marlien en Jan-Willem hadden voor een vakantie in Frankrijk gekozen en lieten deze keer verstek gaan. Onder het genot van een kopje koffie en een appelflap, waarvoor Bert al op pad was gestuurd, werden de verschillende routes bestudeerd en viel de keuze op wandeling "De Eendracht" in de omgeving van Nieuw-Vossemeer en Lepelstraat in het uiterste westen van de provincie Noord-Brabant. De wandelroute ontleent zijn naam aan de gekanaliseerde Eendracht, het Schelde-Rijnkanaal tussen het eiland Tholen en Brabant. De kracht van de wandeling zit in de historie van de te wandelen route en de grootse natuur.

Even na 9.00 uur verlieten we Zevenbergen en reden we richting Nieuw-Vossemeer. Bert moest nog even tanken langs de A59 bij Fijnaart en op ging het via Dinteloord naar Steenbergen, dat met zijn imposante kerktoren al van verre zichtbaar was. We dachten slim te zijn door niet de randweg te kiezen en door het centrum te rijden. Maar onbekend met het eenrichtingsverkeer in het centrum werd het toch even zoeken. Toch belandden we uiteindelijk op de juiste weg naar Nieuw -Vossemeer. Voorbij de Heensche Molen reden we links af over de Molenweg het centrum binnen van deze West-Brabantse plaats, gelegen op zicht afstand van de provincie Zeeland. Voor de auto zochten we een goede parkeerplaats meteen gelegen aan de wandelroute. Hier in Nieuw -Vossemeer op het marktplein bevindt zich het beeldje van Merijntje Gijzen. De schrijver A.M. de Jong van het bekende boek "Merijntje Gijzens Jeugd" is in Nieuw -Vossemeer geboren.

De wandelschoenen aangedaan en de rugzak omgehangen gingen we tegen 10.00 uur op pad. We besloten de route in de aangegeven richting te lopen en zo verlieten Nieuw-Vossemeer via de Platte Weg in oostelijke richting. Over een rustige binnenweg omzoomd door grote populieren en langs een bijna verzande smalle kreek liepen we tot aan de Hoge Weg. Hier ging het over een wat modderige binnenweg naar het noorden. Deze weg zou naar later bleek het enige wandelpad zijn dat niet verhard was, de rest van de wandeling voerde ons alleen maar over asfalt! We liepen langs De Rietkreek, een natuurgebied ten oosten van het dorp. Vanaf de Platte Weg is dit gebied duidelijk te overzien. De Rietkreek is landschappelijk en ten behoeve van de vogelkunde van belang. De oude zeedijken die her en der in de gemeente Nieuw-Vossemeer liggen zijn cuituurhistorisch maar ook botanisch belangrijk door het voorkomen van soortenrijke vegetaties van het glonshaververbond. Maar dit natuurgebied van Staatsbosbeheer is niet toegankelijk.

Aan de einder was reeds van verre korenmolen "De Vos" zichtbaar. Op een kleine verhoging in het buurtschap Heensche Molen bevindt zich deze forse ronde stenen grondzeiler, de oudste stenen molen van Noord-Brabant. De malen werd in 1714 gebouwd door Hendrik van Boxtel. Het buurtschap ontleent haar naam aan deze molen. In totaal is de molen wel dertien keer van eigenaar verwisseld. Van oudsher is de molen een banmolen, waar de ingezetenen van Vosmeer hun graan moesten laten malen. De inrichting van de molen is in zoverre bijzonder dat de maalzolder zich hier niet op de begane grond bevindt maar op de zolder daarboven. Vroeger konden de boeren daardoor hun karren zo in de malen rijden om hun graan te lossen. In de romp is van de stichtingssteen nog slechts het bouwjaar 1714 leesbaar.

De molen achter ons latend voerde een kaarsrechte Princeweg ons in zuidoostelijke richting opnieuw langs de Rietkreek naar de Oude Heydijk, een van de vele oude zeedijken die her en der in de gemeente Nieuw-Vossemeer liggen. Hier ging het rechtsaf langs enkele imposante boerenhoven. Op de Oude Heydijk reed tot 1953 een stoomtram van Steenbergen naar Anna Jacobapolder. De Rotterdamse Tramweg Maatschappij heeft op 30 april 1900 deze lijn geopend. Op de kruising met de Princeweg heeft een halte gestaan van deze stoomtram. De volgende halte bevond zich richting Notendaal.

Notendaal was ook voor ons een halte. Hier was de eerste rustpauze. Gezeten op de bankjes midden in dit gehucht aten en dranken we wat. Heerlijk in de zon. En toen Charles een foto wilde maken, moest hij constateren dat het fototoestel in de auto was blijven liggen. Erg jammer en dus van deze wandeling geen foto's.

Na dik een half uur gingen we weer op pad in zuidwestelijke richting over de Pelsendijk. Op de Pelsendijk nummer 5 bevindt zich Café de Congo. Dit etablissement is reeds honderd jaar. De ouderdom van het Café zou dan ook uit de inrichting moeten blijken, die in geen jaren was gewijzigd. Helaas was hier sprake van totale bouwval en wel zeer onregelmatige openingstijden. In de routebeschrijving kan dit markante punt wellicht snel geschrapt worden.

De Pelsendijk is ook weer zo'n lange kaarsrechte dijk gelegen op de scheiding van Oude Polder en Mattenburgse Polder. Saai wat betreft het uitzicht en alleen uitnodigend voor een goed gesprek. De Moorse weg komt dan in zicht. Opnieuw een oude dijk langs de Eendrachts Polder. Hieraan ontleent deze wandeling haar naam. Via een zandweg verlaten we de Moorse weg en bereiken na goed een kilometer de Rubeerdijk. Hier slaan we links af en lopen door tot de drukke Jan de Boersweg, de verbindingsweg van Nieuw-Vossemeer naar Lepelstraat.

We hebben hier voorlopig alleen doorgaande weg ander de voeten en via Kladde bereiken we de eerste huizen van Lepelstraat. Hier willen we de middagpauze doorbrengen. Maar er rijzen wat problemen. Het plaatselijk restaurant lijkt voor ons gesloten en in de aangrenzende snackbar hebben we even geen zin. Wat nu? Een "inboorling" spreken we aan en deze vertelt ons dat even buiten het dorp in oostelijke richting een wegrestaurant te vinden is. Even buiten het dorp blijkt zo'n anderhalve kilometer te zijn. Dit geeft wat discussie, maar uiteindelijk strijken we toch neer in het wegrestaurant aan de drukke weg van Steenbergen naar Halsteren. Een vluchtige blik in de keuken werpend leert ons dat zuiverheid en netheid hier onbekende begrippen zijn. Gelukkig smaakt de soep, het glaasje fris, het pilsje en de koffie goed.

Na een pauze van drie kwartier strekken we de benen en nemen dezelfde route terug naar Lepelstraat om de gemarkeerde wandeling weer op te pikken. Via het buurtschap Waterkant lopen we langs enkele imposante boerderijen, waarvan er een de naam Hoeve 't Slot voert, naar de Glymese weg. Deze kaarsrechte lange weg, aan een kant omzoomd met populieren brengt ons naar de restanten van fort Zeeland / fort Nassau, restanten uit de Spaanse tijd. Boven op de dijk bevindt zich een kruis bestaande uit houten bielzen. Dit kruis is opgericht ter herdenking van de gevallenen in de Tweede Wereld Oorlog 1940-1945. Hier hebben we naar het westen wel een heel winderig uitzicht op het Schelde-Rijnkanaal. Naar het noordoosten kijken we uit over de Eendrachtpolder.

Het Schelde-Rijnkanaal volgt de gekanaliseerde Eendracht tussen Tholen en Brabant. De heren van Vosmeer hebben ongeveer 400 jaar geleden aan beide zijden van de Eendracht een groot gebied gekregen ter bedijking. Ten tijde van deze ontwikkelingen ontstonden plannen om te komen tot demping van de Eendracht. De stad Tholen heeft zich hiertegen verzet; zij vreesde namelijk voor verlies van hun haven. De Eendracht is nu dan ook een belangrijke vaarroute tussen Antwerpen en Rotterdam. Omdat zowel aan de Oostzijde als aan de Westzijde bedijkingen werden uitgevoerd ontstonden er twee plaatsen Oud en Nieuw-Vossemeer. Bij brief van 1410 is aan de heren van Vosmeer het recht van veer en passage toegekend. Oud en Nieuw-Vossemeer zijn tot 1973 door middel van veren met elkaar verbonden geweest, vervolgens is een brug over de Eendracht gemaakt. Aan de Oostzijde van de Eendracht heeft tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) een verdedigingslinie met versterking gelegen. Toen een tweede linie in Halsters Laag werd aangelegd is deze linie in verval geraakt.

De lange dijk langs het Schelde-Rijnkanaal leidt ons terug naar het startpunt in Nieuw-Vossemeer. Voor we De Stelle, een natuurgebied van Staatsbosbeheer, bereiken, roepen ons vanaf de overzijde van dit brede kanaal enkele waternimfen, die de aangename voorjaarstemperatuur benutten om het water op te zoeken. De afstand is te groot om ze op hun bevalligheid te beoordelen. We vervolgen onze wandeling langs dit voormalig speciedepot dat recentelijk is bebost. Vlak voor Assumburg voert de route ons direct langs de waterlijn en zien in de verte de grote brug die hier de uiterste hoek van Brabant met het Zeeuwse Tholen verbindt. De veerpont is hier al 25 jaar geleden verdwenen. De oude veerstoep voor het veer over de Eendracht naar Oud-Vossemeer bevindt zich boven aan het pad naar de molen. Molen Assumburg herbergt een molenmuseum en is een markant punt in het recreatieoord.

Van hieruit zijn we binnen een kwartier in Nieuw-Vossemeer. Het weer is intussen betrokken en als we bij de auto’s arriveren vallen ook de eerste druppels. De weergoden laten nu een ander gezicht zien. Wij hebben op deze wandeling geluk gehad. Voor we naar Zevenbergen terugrijden, nuttigen we nog een ijsje en eenmaal in de auto valt de regen in bakken neer. We merken dat het slechts een hevige bui is, want hoe dichter we Zevenbergen naderen hoe minder regen er valt. We stuiten onder het genot van een pilsje af bij Marion en Bert met nog even nababbelen. ledereen keert daarna terug op zijn thuisbasis. Het was opnieuw een geslaagde wandeldag.

Charles Aerssens
3 Mei 1999

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 10-03-2005 door C.P.J. Aerssens