De behoefte van de “vaste mannen” van het allereerste uur van L.A.W.V. Via-Via om de draad van het traditionele Ardennenweekend in de herfstvakantie weer op te pakken na een jaar van onderbreking, heeft Charles ertoe aangezet om voor 13, 14 en 15 oktober een onderkomen te zoeken voor 2 overnachtingen. Het jaar 2018 immers is een bijzonder jaar. Want 25 jaar geleden zijn we voor de eerste keer op pad gegaan, toen nog in de Ardennen en daarna al een aantal jaren in de Eifel. We willen bij dit heugelijke feit stilstaan en de herinneringen ophalen aan de vele keren dat met elkaar onderweg zijn geweest voor gezellige en sportieve wandeldagen. Eerst enkel met de mannen: Peter, Bert, Jan, Lorenz en Charles. Maar Peter is ons jammer genoeg ontvallen en Jan heeft zijn eigen weg gekozen. Maar de herinneringen met hen blijven! Later sluiten de dames Marion en Wilma aan en zij maken ook alweer vele jaren deel uit van ons wandelgroepje in de herfstvakantie. Kitty zal dit jaar voor het eerst mee op stap gaan.
Om voor dit jubileum niet te ver van huis te moeten reizen heeft Charles voor het wandeluitstapje van dit jaar het oog laten vallen op de hotelaccommodatie Michel & Friends in Monschau. Bij Charles welbekend als uitvalsbasis van de wandeldagen van Seniorenvereniging Loon op Zand een paar jaar geleden, maar toen nog te boeken als Carat Vital Hotel Monschau. Dit 4 sterrenhotel past helemaal bij de entourage en het verwachtingspatroon van L.A.W.V.Via-Via. Telefonisch contact met boekingsorganisatie Voordeeluitjes.nl zorgt voor een snelle en gemakkelijke reservering van 3 2persoons kamers. Online was dit niet mogelijk! Als iedereen op de hoogte is gebracht dat we nu een slaapplek hebben voor de geplande dagen, kan Charles aan de slag om de wandelingen uit te zetten. Het worden 2 relatief korte etappes van rond de 11 kilometer wandelen op de eerste twee dagen. De laatste dag sluiten we gezellig af met een lunch in Monschau. Daarna keren we huiswaarts.
Als we op zondag 13 oktober uit Zevenbergen, Enschede en Loon op Zand aan reizen, wordt afgesproken elkaar in Roetgen op de grens van België en Duitsland tussen 11.30 uur en 12.00 uur te treffen in Café-Restaurant Zum Alten Markt aan de Hauptstraße 65. Het verleden heeft geleerd dar deze marge van een half uur eigenlijk nooit voor problemen heeft gezorgd. Zo kunnen we rond de klok van 11.45 uur gezellig aan de “Kaffee und Kuchen” op het zonnige terras van Café-Restaurant Zum Alten Markt. Er is al genoeg gesprekstof en een gezellig uurtje is zo voorbij. Omdat de geplande rondwandeling voor vandaag niet meteen in het centrum van Roetgen start, rijden we naar de aangegeven parkeerplaats van de Eifelsteig op de kruising van de Bundesstrasse B258, de drukke doorgaande weg door Roetgen, met de Wintergrünstrasse. Voor ons is meteen duidelijk dat we vandaag niet de enige wandelaars zijn die op pad gaan op dit traject van de Eifelsteig.
Vanaf de parkeerplaats volgen we linksaf de Wintergrünstrasse, die overgaat in de Mühlenbendstrasse en na het kruisen van de Vennbahn onder het viaduct door gaan we direct linksaf langs het spoortalud. Even verderop houden we rechts aan en door een smal laantje met meidoornhagen komen we aan het riviertje de Weser, die we oversteken. Op kruising linksaf 150 meter volgen we het asfalt en slaan bij de volgende mogelijkheid rechtsaf een voetpad met heggen omzoomd in. Aangekomen op het volgende asfaltweggetje weer linksaf en nu lopen we 400 meter door tot aan de Schwerzfelderstrasse, waar we rechtsaf slaan. Als we bij de laatste huizen van de Schwerzfelderstrasse zijn, is het even opletten. In de klimmende bocht naar links loopt de route van de Eifelsteig rechts het bosgebied in. We volgen de markering van de Eifelsteig, die niet overal even goed is aangegeven. De vlonderpaden zijn niet te missen! Opmerkelijk is het groot aantal grensstenen dat het gebied van Schwerzfeld, dat als een uitstulping in België ligt, markeert! De grensstenen zijn oplopend genummerd GP837 tot GP856.
We zijn hier intussen Duits-Belgische grens overgestoken en lopen nu aan de Belgische zijde licht klimmend langs het weidegebied van Schwerzfeld tot grenssteen GP848hier gaan we naar rechts de asfaltweg op. We passeren een bord met de aanduiding Königreich Belggien Staatswald Oberweser en betreden nu het Naturschutzgebiet Hohes Venn. We volgen het asfalt rechtdoor en houden op de T-splitsing links aan. Dalen nu af en gaan rechts over het asfalt tot aan de stenen brug van het riviertje de Steinbach. Voor de brug wandelen we naar rechts en volgen het licht glooiende pad een tweetal kilometer stroomafwaarts op de oostelijke oever van de Steinbach. Waar de Steinbach samenvloeit met de Eschbach vervolgen we de route op dezelfde oever tot we op een onverhard pad uitkomen. Hier slaan we rechtsaf en wandelen door tot aan de T-splitsing. Nu linksaf over het asfalt tot net voor het bruggetje over de Weser. Hier leidt een smal bospad ons naar rechts en met een klimmetje komen we aan open weidegebied. Links van ons meandert de Weser in de bosschage. De grasbaan komt uit bij de Mühlenstrasse. Linksaf steken we de Weser over en kiezen even verderop rechtsaf de Mühlenbendstrasse, die ons langs het talud van de Vennbahn tot aan het viaduct leidt, waar we de route gestart zijn. Onder het viaduct door komen we even verderop aan de parkeerplaats van de Eifelsteig, waar we terg zijn bij de auto’s.
We zitten nog goed aan de tijd en het ritje naar ons hotel in Monschau vraagt voor de 15 kilometer die we nog voor de boeg hebben niet veel tijd. We parkeren de auto’s op de parkeerplaats voor het stadskantoor van Monschau. Met de koffertjes gaan we naar het er naast gelegen hotel Michel & Friends. Eerst even inchecken aan de balie en de kamers bekijken. Daarna gaan we naar de ontmoetingsruimte beneden voor een welkomstdrankje. Gezellig bij kletsen en voor het diner nog even opfrissen op de kamer. Tegen 19.00 uur gaan we dan aan tafel voor het avondeten. Het buffet biedt ieder wat wils en met natafelen gaan we rond 22.00 uur naar de kamer voor onze noodzakelijke nachtrust. Welterusten en morgen gezond weer op!
We hebben afgesproken om 8.00 uur aan de ontbijttafel te zijn. Voor niemand een probleem. Het buffet biedt keuze genoeg en dit betekent dat we toch iets mee op ons ontbijtbordje doen dat normaal gesproken thuis. We nemen de wandeling van vandaag even door. We zullen in het centrum van Monschau starten voor een rondwandeling, waarbij we opnieuw een deeltraject van de Eifel zullen volgen. Voor Bert, Lorenz en Charles zal dit zeker herinneringen oproepen aan hun eerste ervaringen met het traject van de Eifelsteig in 2009. Rond de klok van 10.00 uur zijn we paraat om op pad te gaan. Door de Laufenstrasse dalen we af naar het centrum.
We wandelen door de smalle straatjes, waar het rijke verleden opvalt. Zo komen we aan het Rotes Haus, dat eigenlijk uit twee samengestelde huizen bestaat: 'Het huis van de Zwaan' en 'Het huis van de Pellikaan', gebouwd in 1756 voor de "Tuchmacherkönig" Johann Heinrich Scherbier (1705-1765) als woonhuis en textielfabriek. Deze Johann Heinrich Scherbier heeft veel gedaan om de lakenindustrie in Monschau en de omgeving tot grote bloei te brengen. Bijzonder mooi en beroemd is de trap die zwevend naar alle etages voert. Verder zijn er versieringen in houtsnijwerk met voorstellingen van de vervaardiging van laken. Zeer waardevol is het geschilderde Parijse wandtapijt en verder kun je hier zien welke soorten doeken er vroeger in Monschau gemaakt zijn, waaronder stoffen voor het Franse Koningshof en het Sultanshof in Istanbul. Die oudste huizen in de stad dateren van vlak na de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), die eindigt met de Vrede van Münster. De andere vakwerkhuizen zijn in latere eeuwen tot stand gekomen. Alle huizen zijn bekroond met een leistenen dak, een normale dakbedekking in deze streek.
We houden rechts aan en na de brug over de Laufenbach meteen linksaf. We zijn nu bij de in die gouden textieleeuw gebouwde Evangelische Kirche uit 1789 met een mooie Barokke toren met een vergulde zwaan, die afkomstig is van een kerk in Mülheim-Rhein, welke door ijsgang op de Rijn verwoest is. Hier steken we de brug over de Ruhr over en zien aan onze linkerzijde het bronzen standbeeld van Maassens Päuelche, een man met pet en wandelstak en een korf op de rug. Maassens Päuelche was een marskramer die in vroegere dagen in Monschau huis aan huis zeep, elastiek, veters, naalden, naaigaren en dergelijke verkocht.
Vanaf de brug over de Ruhr gaat de route rechtuit naar de Markt, het gezellige middelpunt in het centrum van Monschau met zijn terrassen en horecagelegenheden. Hier wandelen we naar links over de Ruhr en komen direct aan de overzijde op de T-splitsing met de smalle Eschbachstrasse. We slaan linksaf en volgen de route tussen de vakwerkhuizen door. Op de Y-splitsing aangekomen kiezen we voor het asfalt naar rechts. We blijven zo op de oever van de Ruhr en passeren even verderop de camping en de ver buiten Monschau gelegen waterzuivering. Het asfalt gaat hier over in een onverharde weg. Als we bij de schuilhut aan de brug over de Ruhr zijn aangekomen, steken we het riviertje over en laten het bruggetje over de Kluckbach links liggen. Naar rechts begint de klim langs de Kluckbach, die ons naar de Meilerplatz met de Kluckbachhütte brengt. Hier op deze plek in het Rohrener Wald is tot 1925 houtskool gebrand en heeft ooit de door het water aangedreven historische zaagmolen Kohlenmeiler gelegen. Deze is enkele keren door brand is verwoest, waarbij ook het 200 jaar oude zaagraam, afkomstig uit Mayerhofen in het Zillertal verloren is gegaan. Na de laatste brand in 2009 is de historische zaagmolen weer in oude glorie hersteld.
We vervolgen onze route over de Kluckweg in zuidelijke richting en volgen de markering van de Eifelsteig rechtuit, op het punt waar de Kluckweg naar links afbuigt. We dalen nu snel naar een bruggetje, dat ons laat oversteken over het kleine beekje van de Velingensief. Daarna is het weer klimmen! We blijven hier voortdurend in de nabijheid van de Kluckbach, die nog steeds aan de rechterzijde diep in het dal onder ons stroomt. Als het pad naar rechts afbuigt, steken we de Kluckbach over en is het opnieuw klimmen geblazen. Het traject van de Eifelsteig leidt ons naar een hoogvlakte, een weidegebied, dat uitzicht geeft op het dorpje Höfen. We nemen de verharding naar links en bereiken dan de eerste huizen van dit typische Eifeldorpje. Op de kruiseng aangekomen wandelen we rechts af Wiesengrond in om dan de eerste straat linksaf in te slaan, Ochsenweide. We lopen deze straat met de bocht naar rechts helemaal uit tot op de doorgaande weg, de B258. Opvallend in Höfen zijn de grote, hoge en dichte beukenhagen als erfafscheiding die de vaak idyllisch gelegen vakwerkhuizen aan het zicht onttrekken. Zij zijn oorspronkelijk geplant om de huizen te beschermen tegen de koude westenwinden, die mede het ruwe klimaat van de Eifel bepalen. Nu staan deze beukenhagen onder monumentenzorg.
We slaan rechtsaf op de B258 en hopen bij Hotel Haus Vennblick neer te kunnen strijken voor de middagpauze. We komen bedrogen uit. Gesloten! Er zit niets anders op dan op zoek .te gaan naar een andere rustplek. Ook de Grillstube even verderop is dicht. Gelukkig biedt het terras uitkomst. We strijken er neer en verdelen de proviand die we in de rugzak hebben. Onze aanwezigheid op het zonovergoten terras doet voorbijgangers vermoeden dat er hier enige bedrijvigheid is. Zo’n viertal auto’s stopt, maar dan merken ze alras dat dit tevergeefs is en ze rijden snel door. We nemen de tijd voor deze rustpauze. Weer op weg steken de we B258 schuin naar rechts over en slaan linksaf de Bendweg in tot aan de T-splitsing, waar we rechtsaf slaan en de Alterweg volgen. We steken opnieuw de B258 over en blijven op de Alterweg, die verderop overgaat in Heidgen. Nu slaan we bij de eerste gelegenheid rechts af de onverharde weg in, die vermeld staat als Jahrhundertweg. We laten de bebouwing achter en komen eerst in open landschap. Het pad buigt licht naar rechts en langs een bosrand en zet een daling in. Zo komen we opnieuw uit op de markering van de Eifelsteig en kiezen bij de richting aanwijzing voor de route naar Monschau. Langs rotsformaties als Engelsley en Teufelsley hebben we uitzicht over het dal van de Perlenbach. Het pad wordt hier ook aangegeven met Monschauer Nationalpark Wanderweg en brengt ons in en steile afdaling onder langs de rechts in het bos gelegen Bischöfliche Mädchenrealschule St. Ursula naar de grote parkeerplaats net buiten Monschau. Op deze plek stond al in 1793 de eerste textielfabriek van Europa, waar de familie Scheibler het hele textielverwerkingsproces van ruwe wol tot laken onder één dak gebracht heeft.
We steken de parkeerplaats naar rechts over en komen via de voetgangersbrug over de Ruhr in de Stadtstrasse. Deze biedt gelegenheid genoeg om aan het einde van onze rondwandeling de dames gelegenheid om de winkeltjes te bekijken en hier en daar even binnen te wippen. De mannen geven er de voorkeur aan om door te lopen en op een terrasje aan de Markt neer te strijken voor een stevige pint. De dames zouden een later aansluiten. Er was even enige verwarring bij het bestellen van de consumptie. We werden gevraagd wat we wilden eten. Toen we aangaven enkel wat te willen drinken, werd tot onze verbazing aanvankelijk aangegeven dat dit niet kon, dit moest even gevraagd worden. Gelukkig komt alles in orde en genieten we van een drankje op het zon overgoten terras van Restaurant Bellavista. Op tijd keren we terug naar ons hotel om ons even op de kamers terug te trekken en te verfrissen voordat wee aan tafel gaan. W e hebben ervoor gekozen om rond de klok van 18.00 uur naar het restaurant te gaan en hiervoor gezellig de tijd te nemen. Na afloop van het diner nemen we nog even een afzakkertje aan de bar en kruipen dan onder de wol. Morgen is het Eifelweekend alweer voorbij!
Na een rustige nacht zijn we bij het wakker worden alweer verbaasd dat de weergoden ons nog steeds gunstig gezind zijn. Het beloofd opnieuw een stralend zonnige herfstdag te worden. Op de laatste uurtjes in Monschau hebben we besloten nog even per koppel het stadje in te gaan om er te winkelen. Mosterd en een hoed zijn favoriet! Als we elkaar op het afgesproken tijdstip tegen de klok van 11.30 uur gezamenlijk treffen in het “taartenpaleis”, de Monschauer Kaffeestube van Jochen Kaulard, blijken Charles en Lorenz een nieuwe wandelhoed te hebben gekocht. Het wordt een gezellig afscheid met een stevige taartpunt en heerlijke koffie of cappuccino. Dan wandelen we terug naar de parkeerplaats bij hotel Michel & Friends en gaat ieder zijns weegs. Wilma en Lorenz rijden rechtstreeks terug naar Enschede. Bert, Marion, Kitty en Charles hebben besloten om in Roetgen nog even een bezoekje te brengen aan de Aldi Süd voor de inkoop van het Charles drankje! Dan rijden zij ook huiswaarts, nog mooi op tijd om voor de avondspits het thuishonk te bereiken.
Charles Aerssens
19 oktober 2018
Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 19-10-2018 door C.P.J. Aerssens