Om het wandeljaar in stijl af te sluiten stuurt Charles een mail rond om hiervoor de interesse te peilen en vraagt alvast 10 december te reserveren. Het is immers al bijna 2 maanden geleden dat de traditionele woensdagwandeling is geweest. Op 8 oktober zijn Harrie, Paul en Charles als klein clubje nog onderweg geweest in de Seterse Bossen. Daarna is er rond 17 oktober het Eifelweekend voor de L.A.W.V.“Via-Via” wandelaars van het eerste uur over het traject van de Ahrsteig en een wandeling op 19 november voor de KBO Loon op Zand onder begeleiding van Charles door Landgoed Gorp en Roovert. Dan wordt het even stil op het wandelfront! Debet hieraan is een val van de trap van Charles, waardoor het een poos nauwelijks kan lopen! Zitten, liggen en fietsen geen probleem, maar lopen is haast niet mogelijk. Doktersbezoek en alternatieve opties geven hoop! Dus toch maar kijken of 10 december haalbaar is. Het enthousiasme om met een wandeling rond Loon op Zand het wandeljaar af te sluiten vindt gehoor en zo melden zich Hans, Wil, Paul, Arie en Harrie. Harrie laat op het allerlaatste moment weten geblesseerd te zijn en moet verstek laten gaan. Charles is voldoende hersteld om ook van de partij te zijn op de afgesproken woensdag.
Op de afgesproken tijd melden zich op de Andromeda Hans, Wil, Arie en Paul. En met Charles gaat het clubje op stap voor een wandeling in de omgeving van Loon op Zand, Kaatsheuvel en De Moer. Charles heeft er voor gekozen op deze dag dicht bij huis te blijven met een gezellige afsluiting bij hem thuis na afloop. Omdat de voorafgaande dagen aan 10 december tamelijk nat zijn geweest, heeft Charles een route uit gestippeld, die zo min mogelijk onverharde weg en modderpaden heeft. Rond de klok van 9.00 uur gaan we van start en vertrekken vanaf de Andromeda en kiezen op de Ecliptica meteen voor de route langs Service Residentie Molenwijck over de Orion. Aangekomen op Gildeweg gaat de route bij wandelknooppunt 16 even naar links en dan meteen rechts het Moleneind op. We laten de bebouwing van Loon op Zand achter ons en vervolgen de klinkerweg tot we op de splitsing bij wandelknooppunt 55 uitkomen. Naar links volgen we het fietspad tot op de Loonse Molenstraat. Over het asfalt naar links stappen we stevig door, waarbij we naar het Westen steeds zicht houden op de bebouwing van Loon op Zand. Zo bereiken we na goed een kilometer de Loonse Hoek bij Kampeerboerderij De Suikerberg. Hier steken we de doorgaande weg van Loon op Zand naar Udenhout schuin naar links over en vervolgen onze wandeling over de Baden Powellweg.
Het eerste gedeelte van de Baden Powellweg gaat nog over her asfalt, maar waar het bosgebied begint volgen we het brede zandpad. Hier volgen we het linkse bospad dat aanvankelijk parallel verloopt aan de onverharde Baden Powellweg. Het gaat steeds rechtdoor in noordelijke richting tot we op het bospad vanaf het Land van Kleef uitkomen. Naar rechts komen we even verderop uit op het fietspad dat vanaf Bosch en Duin richting De Efteling verloopt. Wij nemen hier de richting naar rechts en volgen het fietspad tegen de klok in tot we op de kruising van fietspaden met de Waalwijkse Baan komen. Het oude leugenbankje is hier verdwenen en heeft nu plaats gemaakt voor een degelijke lange zitbank, die meer plaats biedt maar waar je beslist nog altijd de meest fantastische en sterke verhalen kunt beluisteren op een drukbezochte dag. Als wij hier even neerstrijken weten wij in elk geval dat onze verhalen hier “echt” en geloofwaardig zijn!
Vanaf het Leugenbankje wandelen we westwaarts en komen voorbij het Vredesmonument voor de oorlogsslachtoffers 1940-1945. De uit Drunen afkomstige kunstenaar Henk Mooij uit Drunen heeft gekozen voor een gedrongen obelisk in de vorm van een granaat. Links van het jaartal 1940-1945 zijn granaatscherven aangebracht. De gedenkplaat houdt de herinnering levend aan de gevallenen in de Gemeente Loon op Zand tijdens WOII en de Schotse bevrijders van de 51e Highland Division. Dit monument staat op de plek, waar in de jaren 1942-1944 de Duitsers in de Loonse en Drunense Duinen een opslagplaats voor munitie hebben aangelegd. Deze Munitions Ausgabe Stelle (M.A.St.) is een distributieplek van munitie voor de Duitse Luftwaffe op Fliegerhorst Gilze-Rijen, dat door de Geallieerden regelmatig gebombardeerd is en waardoor het te gevaarlijk is om daar munitie op te slaan. De munitie voor de M.A.St. wordt via het station van Waalwijk aangevoerd en met speciale vrachtwagens naar deze munitieopslagplaats gebracht. Het totale complex van 300 hectare heeft bestaan uit een kazerne, verharde wegen, bunkers, uitgegraven parkeerhavens voor vrachtauto’s, een kantine, een voetbalveld en zelfs een zwembad. Het terrein is door middel van gaas en rijen prikkeldraad afgezet en heeft een loopgraaf om het terrein aan de kant van de Loonse en Drunense Duinen te beveiligen. De regionale verzetsgroep André maakt in mei 1944 een gedetailleerde schets van de M.A.St. Op dinsdag 5 september 1944 (Dolle Dinsdag) als de Duitsers hals over kop vertrekken, worden de explosieven gedeeltelijk afgevoerd en het overgrote deel tot ontploffing gebracht, wat dagenlang duurt. Hier in de buurt van het Vredesmonument zijn nu nog de talrijke sporen van het opblazen van het munitiedepot zien in de vorm van kleine en grote kraters. Soms wel met een doorsnee van meer dan vijftien meter en een diepte van ruim vier meter. Heemkundekring De Ketsheuvel heeft samen met Natuurmonumenten dit zichtbaar gemaakt door een wandeling uit te zetten langs de locaties die herinneren aan het verleden van het munitiedepot. Op deze locaties is informatie te krijgen via het scannen van een QR-code met een smartphone.
Op deze plek vinden we ook wandelknooppunt 3 en de routemarkering van het Hertogenpaden, dat hier door de Loonse en Drunense Duinen naar de Roestelberg verloopt. Wij kiezen voor de richting naar wandelknooppunt 95 achter De Efteling. Eerst leidt het viaduct ons over de N261 langs het waterdistributiestation van Brabant Water aan de Horst in Kaatsheuvel. We steken de oude weg van Kaatsheuvel naar Loon op Zand over en wandelen langs de zuidzijde van attractiepark De Efteling en voorbij aan Villa Pardoes, het vakantieverblijf naast De Efteling voor ernstig, mogelijk levensbedreigend zieke kinderen tussen de vier en twaalf jaar. Het is op deze weg even opletten omdat en druk bouwverkeer is vanwege de uitbreiding met de nieuwe attractie Baron 1898, een spectaculaire divecoaster. Voorbij deze bouwactiviteiten passeren we wandelknooppunt 95 en komen we bij de ingang van Vakantiepark Bosrijk. Het is nu tijd geworden voor een pauze, we hebben immers al 10 kilometer onder de voeten. In het restaurant is er nu tijd voor een kopje koffie en even uitblazen.
Uitgerust en bijgetankt gaan we daarna weer op weg. Voorbij de parkeerplaats gaat het asfalt over in een onverhard pad dat ons naar wandelknooppunt 80 brengt. Hier bereiken we het verste punt van onze dagwandeling en vanaf hier gaat het naar links over het asfalt, de groen gele markering van het wandelroutenetwerk volgend. We laten opnieuw de bouwactiviteiten van De Efteling letterlijk links liggen. Er zijn immers ook grote uitbreidingen van het Vakantiepark Bosrijk gaande, die alleen maar vanaf de Bernsehoef voor het bouwverkeer bereikbaar zijn. De Bernsehoef gaat over in de Duiksehoef en aangekomen bij wandelknooppunt 83 slaan we rechtsaf de Eerste Dwarsbaan in. Het eerste stuk aan de noordzijde van Landgoed Huis ter Heide is verhard tot aan het wildrooster en leidt ons langs de omheining dan de golfbaan. Als we op het punt zijn aangekomen waar het bos wijkt en we aan onze linkerzijde open gebied krijgen, stelt Charles voor om langs de bosrand een stukje af te snijden. Zo gezegd, zo gedaan! Maar prikkeldraad dwingt ons het bos te verlaten en naar rechts de route langs een akker te kiezen tot we op een breed zandpad uitkomen. Van hier gaan we linksaf.
Het bospad volgend komen we op het asfalt van het Kraanven, een van de oudste buurtschappen van Loon op Zand. Het Kraanven met haar oude naam Craenven wordt al vermeld in de Middeleeuwen in de Bossche Protocollen (1382 - 1391) en dankt haar naam aan kraanvogels die er in een nabijgelegen ven neerstreken. We zijn weer in de bewoonde wereld! De Blauwloop wordt overgestoken en zo komen we langs een plek we het Brandrode Rund, donkerrode koeien behorend tot het Maas-Rijn-IJssel veetype, aantreffen, dat in de zeventiger jaren van de vorige eeuw in vergetelheid is geraakt, maar nu als een apart rundveeras wordt erkend en daardoor als zeldzaam Nederlands huisdier. Dan passeren we de kapel van de 'Wonderdadige Maagd Maria", gebouwd in 1998. Maar al in 1413 moet hier volgens de kronieken een kapel toegewijd aan "Sancta Maria Virgini" hebben gestaan. De beeltenis van de Wonderdadige Maagd Maria, een kopie van het Parijse Mariabeeld, zoals zij is verschenen aan de H. Catharina Laboure in 1830, waakt met uitgestrekte armen over de devotiekaarsen maar kan niet verhinderen dat deze bijna altijd uitwaaien!!
Vanhier wandelen we verder tot voorbij aan wandelknooppunt 95 en slaan voor het hekwerk af naar rechts de groengele routemarkering volgend. Het pad door het bos en langs de velden brengt ons naar de Bergstraat bij wandelknooppunt 90. Naar links wandelen we terug naar Loon op Zand. Bij het viaduct over de N261 is naar rechts duidelijk te zien dat de Heideweg hier een aanpassing heeft gekregen in verband met de nieuwe oprit en afrit van de N261 van en naar Loon op Zand. De Bergstraat is hierdoor niet meer toegankelijk voor autoverkeer en middels een bussluis hebben enkel nog de lijnbussen directe toegang tot het centrum van Loon op Zand. Voor fietsers en wandelaars blijft de situatie ongewijzigd en zo kunnen we gewoon de vertrouwde doorgang van de Bergstraat nemen richting ons vertrekpunt. Via de Klokkenlaan en door het nieuwe wijkje Castelanie komen we terug op het startpunt aan de Andromeda 2.
Het is nog vroeg in de middag als we onder het genot van een pilsje en een hapje nagenieten van deze laatste geplande wandeldag in 2014. Natuurlijk passeren de wandelingen van dit lopende jaar nog eens de revue. Zo waren we in april, mei en september onderweg op het Hertogenpad. In februari en nu in de december zijn we dicht bij huis in de directe omgeving van loon op Zand gebleven. Januari wordt een stuk van het Peerke Pad gewandeld in de omgeving van Eersel in de Brabantse Kempen en in juni maken we een uitstapje naar de Amerongse Berg. Ook Limburg wordt in augustus niet vergeten met een wandeling in de buurt van Beesel in het Maasdal. Steeds zijn we onderweg in wisselende samenstelling, maar Charles is altijd van de partij! Jammer is alleen dat Karst in de tweede helft van het jaar door fysieke ongemakken voorlopig uitgeschakeld is na een operatie. Maar we hopen voor hem op een voorspoedig herstel. Natuurlijk worden er goede voornemens voor 2015 gemaakt. Zo willen we in elk geval het laatste deel van het Hertogenpad met het traject van Meijel naar Roermond tot een goed einde brengen en we bekijken de mogelijkheid om over de Belgische grens in de Noorder Kempen eens wat meer op stap te gaan. Zo sluiten we deze wandeldag en het wandeljaar af en hopen opnieuw op een wandelrijk 2015!
Charles Aerssens
18 december 2014
Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 18-12-2014 door C.P.J. Aerssens