![[IMAGE]](VIAVI102.JPG)
De wandeling van vandaag komt op een verassende wijze tot stand en moet worden ondergebracht in de categorie "oefenrondje". Want met de Carnavalsvakantie voor de deur en het plan om enkel dagen in Noord-Frankrijk op pad te gaan, leent een zondag met stralend winterweer, je kunt zelfs spreken van heerlijk voorjaarsweer, zich uitermate goed om de nodige kilometers onder de voeten te krijgen. Toch was het een gelegenheidsviertal dat op weg ging: Charles, Kitty, Jan en Lia.
Zondag 22 februari, 11.00 uur is tijd van afspraak. Vanuit Loon op Zand is het slechts een goed kwartiertje rijden naar het vertrekpunt in Breehees. Via Tilburg laten we Goirle links liggen en op de afslag Turnhoutse Baan, Goirle, Poppelsche weg slaan we linksaf richting Goirle Centrum. Meteen na 50 meter rechtsaf en over het bruggetje van de Rovertsche Leij naar het gehucht Breehees, bestaande uit een 7-tal boerderijen. We zitten hier in het landbouwgebied ten zuiden van Goirle. Wie oude land- en stafkaarten van Goirle bekijkt, komt al snel tot de conclusie dat het gebied ten zuiden van Goirle tot rond 1900 bestond uit heidevlakten: de Breeheese en de Rovertse Heide. Als kleine oases lagen in deze heidegebieden landbouwpercelen, vooral in het beekdal van de Rovertse Leij, zoals hier in Breehees.
De historie hiervan gaat terug tot in de middeleeuwen. Die kleine landbouwgebieden waren rond 1250 leenroerig aan de hertogen van Brabant en het gebied zuidoostelijk van de Rovertse Leij namelijk "de hoeve van Gorop" later aan de Leenhof van de Raad van Brabant in 's-Gravenhage. Dit is belangrijk voor het ontstaan van het latere landgoed Gorp en Rovert langs en in de buurt van de Rovertse Leij. Nu omvat het landgoed Gorp en Rovert 1176 hectare.
De auto wordt in de berm geparkeerd en de wandelschoenen aangedaan. Rugzakken en proviand gaan mee voor onderweg en het stralende weer zorgt ervoor dat de paraplu thuis kan blijven. Een dikke trui is eigelijk al voldoende om op weg te gaan. Zo lopen we in zuidelijke richting, de boerderijen van Breehees achter ons latend. Na goed 200 meter bereiken we de bosrand en naar rechts gaand stuiten we al meteen op de Rovertsche Leij. Voor de brug vervolgen we aan de oostzijde de oever van de beekbedding.
De meanderende Rovertsche Leij is hier beeldbepalend, in noordelijke richting zijn weg zoekend en kronkelend door het bos. Er liggen een reeks intieme bosweitjes, omzoomd door zware zomereiken. In de steile, geërodeerde buitenbochten broedt de ijsvogel. De binnenbochten gaan over in zandige, slibrijke strandjes. Het beekbegeleidend bos is biologisch het rijkst en kent een afwisselende broedvogelbevolking.
Wij lopen stroomopwaarts en even verderop zien we, de kronkelende Rovertsche Leij volgend, aan de overzijde, verscholen in het bos, de langgevelboerderij de Nieuwe Hoef uit 1641, de plaats waar vroeger de tiend werd geheven door de landeigenaar en waarin nu een partycentrum gevestigd is. Na goed 3 kilometer, op het punt waar de Rovertsche Leij naar rechts afbuigt in het bos, leidt de route ons in zuidoostelijke richting en lopen we achter een landhuis door met rechts akkers die ons uitzicht geven op het boerderijen complex van Groot Hoef. Zo komen we bij de het huis Leenhof. In de 17e eeuw is al sprake van dit huis op Gorp, genaamd "de Montenshoeve" en in de 18e eeuw "het leenhofke of leenhof de Koepel". Dit Kempische boerderij met torentje, waar de taalgeleerde Becanus werd geboren
We nemen de onverharde weg naar rechts die ons voorbij boerderij Kleine Hoef brengt. Dit pand is aan een grondige restauratie toe en daarom is men druk doende vanaf de fundamenten met behoud van de autentieke balken- en dakconstructie en de oorspronkelijke haardpartij het geheel terug te brengen in de oorspronkelijke staat. Zo lopen we westwaarts tot aan de Paradijsbrug, waar we opnieuw op de Rovertsche Leij stuiten. Aan onze rechterhand ligt het landhuis, waarvan we even te voren de achterzijde zijn gepasseerd. Het is verveelde druk op deze onverharde weg met hele colonnes 4-wiel aangedreven jeeps, die op deze zonnige dag door de bossen crossen. Gelukkig moeten ze op de doorgaande wegen en paden blijven en heerst er rust achter de barrières, die het landgoed Gorp en Rovert afschermen.
Meteen achter de Paradijsbrug loopt er langs de het beekdal van de Rovertsche Leij een rood-wit gemarkeerde LAW 502/503 in zuidelijke richting. Op deze plek slingert en kronkelt de beek door het bos, op veel plekken dichtbegroeid met rododendron struiken, richting Belgische grens. Stroomopwaarts op de westoever leidt de route ons en na ongeveer 1 kilometer komen we op de Sinteldreef.
Oostwaart gaat het nu en we passeren de stenen brug over de Rovertsche Leij. Hier verlaten we het beekdal van de Rovertsche Leij en komen even verderop aan de fietspad en hebben zicht op De Bunt, landbouwgebied dat hoort bij de modelboerderij van het landgoed. Onder zonnige omstandigheden is het goed rusten. Het is immers tijd voor een lunchpauze, de frisse buitenlucht maakt hongerig. Zittend op een slagboom van Langoed Gorp en Rovert laten we ons de broodjes goed smaken en een verfrissend drankje wil er ook wel in.
Toch moeten we na deze lunchpauze verder en steken het fietspad over en lopen langs de bosrand, de klinkerweg volgend in de richting van de modelboerderij. De penetrante geur van kippemest, in een afgedaan maisperceel ondergeploegd, dringt diep in onze neusvleugels. We zijn blij even verderop bij het bordje verboden toegang naar de modelboerderij linksaf het bos in te kunnen gaan. Zo bereiken we de parkachtige aanleg van De Warande ook wel Starrebosch genaamd. Het zijn in een carré aangelegde wandelpaden, omzoomd met hoge eiken en in het midden een waterpartij met daarop bomen. Dit park is aangelegd door Cornelis Bles rond 1770, toen hij eigenaar was van dit landgoed. We steken door naar de onverharde weg en staan opnieuw voor de Leenhof met toren, waar we eerder op de wandeling al voorbij zijn gekomen.
Oostwaarts volgen we de onverharde weg en staan meteen voor het Kasteeltje. Omstreeks 1860 gebouwd als jachthuis en uitbreiding van het landgoed Gorp door Eugène de Zerezo, toenmalig bezitter van het landgoed. Door de koop van de boerderijen op Rovert werd door De Zerezo de basis gelegd van het huidige landgoed Gorp en Rovert. Nu is het Kasteeltje eigendom van de Goirlese fabrikanten familie Van Puyenbroek en vallen delen van het landgoed onder Brabants Landschap.
De nu verharde weg brengt ons verder naar het oosten. We passeren de modelboerderij met reusachtige stallen en silogebouw. Het ontsiert hier in hoge mate het Brabantse landschap. Bij het bosperceel Nonnenbosschen verlaten we de verharding en volgen het haast overwoekerd bospad evenwijdig aan de weg. Hier koopt het een stuk rustiger. Op de T-splitsing even naar rechts en meteen links. Als we het bos verlaten krijken we zicht op Hilvarenbeek dat op 2 kilometer aan de horizon opduikt. Linksaf voorbij aan door de storm omgewaaide reusachtige beujken bereiken we de verharde weg naar Groot Loo en Hilvarenbeek. Op dit punt staat een bankje dat uitnodigt voor een rustpauze. Tijd voor een versnapering.
De laatste etappe wacht nu op ons en zal ons terugbrengen naar het vertrekpunt in Breehees. De route leidt ons door Molenbosschen naar de landbouwgronden die op de kaart staan onder de naam Moonesweide en Fortweide. Het brede zandpad loopt in noordwestelijke richting en brengt ons na goed 1 kilometer op de verharde weg die het Kasteeltje, waar we tevoren langs gekomen zijn, met Goirle verbindt. We steken hier over en vervolgen nog steeds de brede zandweg. Na 50 meter rechts het bos in. Het bordje verboden toegang merken we te laat op.
Nu komen we bij een drietal vennen: Biesbosch, Haneven en Koude Water. Het pad loopt langs deze 3 vennen. Het is mogelijk van hieruit direct terug te lopen naar Breehees. Wij kiezen voor de route die ons direct van het Haneven terug leidt naar Breehees, waarvan de eerste boerderijen al meteen opduiken als we het bos verlaten.
Kies je nog voor een aansluitend klein ommetje langs het Bankven dan neem je de brede zandweg langs de Noordpaal. Het dan nog 2 kilometer extra om via dit laatste grote ven: het Bankven terug te keren naar Breehees. Het zandpad loopt aan de zuidoost zijde van het landbouwgebied de Noordpaal. Je komt opnieuw op de verharding en volgt deze in de richting van Goirle. Gelukkig is er een bospad evenwijdig aan de verharding. Dit loopt prettiger en westelijk van de route duikte het Bankven op. Het Bankven is door de toestroom van landbouwwater geëutrofieerd en daardoor van belang als visplaats voor de blauwe reiger en als broedplaats voor tafelend, rietgors en kleine karakiet. In Hollandse winters met veel ijspret is hier de in 1919 opgerichte ijsclub 't Bankven thuis. Nog een kleine kilometer en je bent terug op het startpunt in Breehees.
Voor ons zit er de wandeling om 14.30 uur op en met weer de nodige trainingskilometers in de benen, hebben we wel een pittig kopje koffie met een poefel verdiend. Dus op naar Loon op Zand om nog even na te praten onder het genot van koffie met gebak. De volgende uitdaging staat immers al weer voor de deur: het komende weekend gaan we twee dagen op pad in Noord-Frankrijk. Dit is immers al met de jaarwisseling afgesproken. We rekenen op even veel succes als vandaag.
Charles Aerssens
25 februari 2003
Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 26-02-2003 door C.P.J. Aerssens