TOUR DU MORVAN DAG 4
Traject Savault - Ouroux-en-Morvan - Frétoy 22 Km
We worden om 6.30 uur gewekt door een stralend zonnetje. Het wordt opnieuw geweldig wandelweer. Toch zullen alleen Bert, Peter en Charles de route van vandaag te voet afleggen. Lorenz heeft na de ontberingen van de vorige dag besloten een rustdag in te lassen. Hij maakt met Jan een rondrit door de Morvan om op deze wijze de streek nog beter te leren kennen. Dit heeft voor de organisatie weinig consequenties. Immers de auto van Bert komt op het eindpunt in Frétoy aan de D37 en Lorenz zet de wandelaars af in Savault, alwaar hij met Jan aan hun Tour du Morvan begint.
Omdat we alweer op tijd op pad zijn, is de supermarkt in Montsauche-les-Settons nog niet voorzien van brood en zoeken we de plaatselijke Boulangerie op om baguettes in te slaan. We zijn al om 8.30 uur in Savault waar we op een bankje gezeten in de stralende ochtendzon ontbijten. Daarna scheiden de wegen van de dagjesmensen en de wandelaars. Bert, Peter en Charles nemen ter hoogte van de telefooncel de weg links en meteen rechts tussen de huizen door. Even verderop daalt de weg en komt op de doorgaande weg. Tegenover de route naar Boulois links af de veldweg in. We passeren een ven, rechts af en de kleine brug over de Ruisseau d’Argoulais over, daarna rechts omhoog. Doorlopen en de D977bis oversteken. Het pad loopt nu evenwijdig aan deze verharding en waar de wegen elkaar kruisen, lopen we Le Boulard in. De steile weg komt bijna uit bij de brug over de Chaleux, een bekende wildwaterrivier die uitmond in het Lac de Chaumençon.
Op het kruispunt der wegen naar Savelot en Savault staan we even stil bij het informatiebord van La vallée du Chaleux en de verwijzing naar het kleine oorlogskerkhof in Coeuson, voor de Franse en Engelse gesneuvelden in november 1944. Hier kiezen we opnieuw een bospad, dat voorbij Plessis overgaat in de verharding naar de D12. We steken deze over en vervolgen het pad aan de overzijde door het bos nageloeid door een kudde Charolais koeien. We bereiken de D12 opnieuw en lopen langs een meer Ouroux-en Morvan binnen.
Dit aardige kleine dorp presenteert zich aan de binnenkomende wandelaars als 'Le Sourire du Morvan'. Daarmee is in alle bescheidenheid het voornaamste wel gezegd. Het is tevens startplaats van de Tour du Morvan. We lopen recht tegen het gemeentehuis aan, dat onderdak biedt aan de Gîte d'etappe en gaan rechts af. Vanaf de gevels schalt uit luidsprekers een lokaal radiostation en overspoelt ons met auditieve vervuiling. Bij de kerk gezeten op een bankje houden we een pauze. Ook hier schetterende muziek uit luidsprekers hoog aan de kerkgevel. Niet bepaald een plek om tot rust te komen!
Vanaf de kerk, welke onderdak biedt aan een groot aantal heiligen, martelaren en engelen, slaan we de D 301 (richting Chaumard) in. We passeren eerst een manoir, aan het hek waarvan een plaquette memoreert dat tijdens de Duitse bezetting de Maquis Bernard hier een radiozender had staan voor contact met Engeland. Vanaf dat punt gaan we links de C 10 op naar Jallois; direct al worden we verrast met een mooi vergezicht, in de verte een toefie blauw van het Lac de Pannecière. In Jallois linksaf en verder langs het geel/rood in de richting van Montpensy. Hier worden we opnieuw geconfronteerd met een geweldige miskleun van Ouroux-en Morvan, beslist geen ‘Sourire du Morvan’. Het is de plaatselijke vuilnisbelt, waar men nog nooit van ‘gescheiden vuil ophalen’ heeft gehoord, laat staan zorg voor het milieu predikt! Wat een puinhoop, dus een foto en mettertijd een briefje naar de gemeente Ouroux-en Morvan.
De Tour du Morvan doorkruist Montpensy. Eenmaal door Montpensy nemen wij bij de eerstvolgende splitsing het rood/ geel en slaan daar (bij een kastanjeboom) linksaf. We dalen en zien een Nederlandse naam. Deze blijkt te horen bij de bewoners van de watermolen gelegen aan de Ruisseau d’Ensein. We steken deze beek over en bereiken Courgermain. De D12 volgen we nu een stukje in westelijke richting en bij de eerste bocht duiken we opnieuw naar links het bos in. Als we uit het bos komen, eerst een schitterend vergezicht naar rechts Onder ons zien we de D12 en in de verte het torentje van
Ouroux-en-Morvan, verder hagen en houtwallen.
Even later bereiken we het gehucht 'Les Quatre Vents', maar daar waar de weg zich naar links in een haarspeldbocht werpt, gaan wij rechtdoor en dalen af naar Chaumard met zijn Romaanse kerkje. We hebben hier een mooi uitzicht het Lac de Pannecière. Dit stuwmeer (520 ha) regelt de waterstand van de Yonne en daarmee de Seine. De stuwdam, gelegen in het noordelijkste deel, is 340 m lang en 50 m hoog en de hydro-electrische installatie produceert 18 miljoen kWh per jaar.
Lager buigt het rood/ geel van de Tour du Morvan af in de richting van Ardoux. Als we de D12 aflopen naar de brug over de monding van de Houssière, waar deze uitstroomt in her
meer, hebben we een prachtig uitzicht over het kleurrijk estuarium. De kattestaarten kleuren prachtig paars bij de lage waterstand van het stuwmeer. Eigenlijk willen we een bankje om te pauzeren. Maar als we er geen tegenkomen, houden we halt bij de gele brievenbus van Ardoux. Er wordt uitgebreid geluncht.
Vanhier gaat de rood-gele markering linksaf en omhoog längs een voetpad of, zo je wilt, een karrenspoor. Dit pad lijkt terug te voeren naar de D12, die wij zojuist hebben verlaten, maar buigt dan toch weer meer naar links en gaat dan verder omhoog. Al vrij snel lopen we over een prachtige holle weg, met links en rechts dikke lagen mos. Het pad is zo diep uitgesleten dat we bijna gelijkvloers het bos in kunnen kijken. Ten slotte vernauwt het zich tot een smal voetpad en komt dan uit in een open ruimte. Behalve een mooi vergezicht zien we ook het gehucht dat Denault zou moeten zijn. Het plaatsje is te onbetekenend om er een eigen plaatsnaambord op na te kunnen houden.
De markering steekt het asfalt over en gaat weer de bossen in via een smal voetpad, dat echter al spoedig breder wordt en uitkomt op de weg van Corancy naar Maison Compte, die wij linksaf een stukje opgaan. Even verder zou volgens de kaart het voetpad naar rechts moeten voeren naar de geheimzinnige kapel van Faubouloin. Dit voetpad is een bosweg, respectievelijk brandgang. En even verder, net voor de alsluitbooom, vervolgt aan de rechterkant de Tour du Morvan zijn weg via het oude voetpad, zoals het op de kaart ingetekend staat. Wij kunnen dus voorlopig weer even vooruit op de vertrouwde rood-gele
verfmerken. Door dit Bois de Faubouloin komen na goed 2 km toch uit bij de kapel van Faubouloin, die in een waarlijk schitterende omgeving staat. Het is een van de mooiste plekjes van de Morvan.
Het is duidelijk een magische plek met een aantal bronnen, goed genoeg voor een aantal legendes. Vroeger werd hier de heidense vruchtbaarheidsgodin Cybele vereerd, een godin die haar woonplaats had in de open natuur, in bossen, op bergen en bij bronnen. Al deze elementen zijn hier aanwezig. Volgens een meer recente Maria-legende zouden houthakkers in de Middeleeuwen op de plek waar nu de kapel staat eenmaal een houten beeld van de Heilige Maagd aangetroffen hebben. Zij namen het mee en gaven het een plekje in de kerk van Corancy, maar al de volgende dag was het beeld uit eigen beweging teruggekeerd naar deze plek in het bos. De pastoor van Corancy heeft samen met zijn gelovigen diverse malen geprobeerd dat beeld weer naar zijn kerk te brengen, maar zelfs met behulp van een span oersterke ossen wilde dat niet lukken. Zo werd die kapel Notre-Dame de Faubouloin midden in de bossen gebouwd ver van de bewoonde wereld en werd deze plek, voor de prehistorische mens al een magische plaats, in later eeuwen door de Kerk overgenomen en 'verchristelijkt'.
Na een rustpauze vervolgen wij onze weg vanaf de kapel langs het rood/ geel van de Tour du Morvan, dalen af tot een brug en steken de beek over. We klimmen weer aan de andere oever van de Ruisseau de Griveau omhoog. Er volgt een stevige klim tot op de heuvelrug, waar ooit op een oude vooruitstekende kam een Keltisch oppidum, de 'Fou van Verdun' genaamd, moet hebben gelegen. Hier bereiken we de D37 en zien direct voor ons de parkeerplaats, waar we ‘s morgens de auto hebben neergezet net voor Frétoy.
We zijn vroeg vanmiddag en rijden op de terugweg nog even naar Chateau-Chinon om in de plaastelijke supermarkt nog wat inkopen te doen en te tanken. Terug in Vaux blijken de dagjesmensen nog hiet te zijn gearriveerd. We kunnen alvast op ons gemak douchen en in de tuin zitten een pilsje drinken. We maken alvast plannen voor de laatste etappe van morgen , want dan is alweer de laatste wandeldag.
