LAND VAN KLEEF - LOON OP ZAND

Rechte akkers omgeven door een glooiende omgeving. Dat is al eeuwenlang het beeld van het gehucht Land van Kleef ten noordoosten van Loon op Zand. Die fraaie omgeving is sinds de vorige eeuw beplant met dennen en nu vooral als recreatiegebied in trek. Dat dit deel van Loon op Zand al sinds de midden-ijzertijd bewoners kent, is door archeologische vondsten aangetoond. een inwoner van Loon op Zand vond enkele jaren geleden tijdens een wandeling in het Land van Kleef bij toeval resten van een voorraadpot met daarin een aantal kleinere potten. Deze potten waren van het model Somne Marne aardewerk dat gedateerd mag worden op ongeveer 500 jaar voor Christus. Met deze vondst werd bewoning van deze streek en, belangrijker nog, de cultuur van deze bewoners aangetoond.

Op papier komen de bewoners van het Land van Kleef pas heel wat later in beeld. Hendrik I Hertog van Brabant schonk in 1233 het patronaatsrecht aan de abdij van Tongerloo over de kerken van Waalwijk, Loon op Zand en Drunen. De Loonse kerk werd gewijd aan Willibrordus. Waarschijnlijk werd hij gebouwd op wat nu Kerkenakker heet. Een weiland midden in de bossen van het Land van Kleef. Een opgraving daar in 1950 bracht een aantal graven en aardewerk aan het licht. Na de ontdekking van funderingsresten en een aaneengesloten gemetselde stenenlaag en een rondlopende muur werd aangenomen dat dit de plaats was waar de vroegere Willibroduskerk stond. Over het gebied rondom de Willibrorduskerk werden tienden (belastingen) geheven. In dit geval was het tiendrecht eigendom van de leenheer. Het waren schildtienden en niet de gebruikelijke kerktienden .

Waarschijnlijk verwijst de naam Land van Kleef naar het Duitse vorstendom Kleef dat in de middeleeuwen nauwe betrekkingen onderhield met deze contreien. Een voorbeeld: in de tijd van Hendrik I was Ada van Kleef, gehuwd met Lodewijk van Loon (België). De bisschop van Luik (waaronder Tongerloo viel) steunde de pogingen van Lodewijk van Loon zijn vrouw Ada de titel van gravin te bezorgen. Mogelijk kwamen zo de schildtienden rondom de Willibrorduskerk bij de familie Kleef terecht.

Maar zo zijn verschillende scripts te bedenken, want de adelijke kringen in die tijd verhielden zich tot elkaar als sterren in een moderne saop. In deze kringen maakte de familie Kleef hun naam waar in de adelijke takken van Vlaanderen, Holland, en Gelre. Vast staat dat de naam Land van Kleef al heel wat eeuwen aan het gebied verbonden is en voor Loon op Zand meer betekent dan het straatnaambordje op de zijweg van de Venloonstraat.

Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".

Gegenereerd op 24-06-2002 door C.P.J. Aerssens