DIESSEN EN DE WILLIBRORDUSPUT
Een put. Water. In Diessen hoort die aloude tweeëenheid niet meer bij elkaar. Op de bodem van de put naast de kerk ligt alleen een grote hoeveelheid troep: frietbakjes, verfomfaaide shagbaaltjes, vergeelde krantepagina's en meer straatvuil. Dat is jammer, want de fotogenieke 'mik' (waaraan de emmer werd bevestigd) bij de put suggereert dat er nog volop water valt te putten.
Maar van echt belang is dat die put er nog staat. Het met zorg opgemetselde bouwwerkje herinnert aan de relatie tussen het mooi bewaard gebleven dorp Diessen en Willibrordus, de vader des vaderlands van christelijk Nederland. De heilige bracht immers het christendom naar de Lage Landen. Hij zou ook in Diessen zijn geweest. Tussen Diessen, een van de oudste dorpen van Nederland, en Willibrordus bestaat een zeer oude band. In het testament van de in 726 overleden heilige liet hij zijn bezit in onder meer Diosna na aan de abdij van Echternach.
In de Willibrorduskerk van dit pareltje onder de Brabantse dorpen bevinden zich nog twee kunstwerken die met de vroegere Willibrordusverering te maken hebben. Een schitterende relikwiehouder draagt het opschrift 1735 maar is veel ouder. Een altaarstuk, door een zekere J. Liberti in 1738 gesigneerd, stelt de heilige voor die de zaak van een ziek kind bij de Heilige Familie bepleit. In het volksgeloof was Willibrordus een kindervriend. Toen Brabant nog niet half was verdroogd en de Diessense put nog water bevatte, toen werd dat water tegen kinderziekten aangewend.
Met het Diessens putwater werd geprobeerd kinderen te genezen van het 'gebrek van Sint Willibrord', de Engelse ziekte. Over de grens in de Belgische Kempen worden deze kinderen 'Poppelaarke' genoemd naar het grensdorp Poppel dat ten tijde van de Reformatie de Willibrordusvereniging van Diessen overnam. Ging het hier om het volksgeloof, ook de officiële kerk wist het Diessense putwater op zijn waarde te schatten. De uitgestorven orde paters Baseliers hadden in hun klooster in Den Bosch altijd Diessens Willibrorduswater voorradig.
Diessen en het naburige Vlaamse grensdorp hebben nog iets met elkaar gemeen. Een van de belangrijkste evenementen in Diessen zijn toch wel de Diessense Pinksterfeesten, in Poppel Poppel's Sinksen (Pinksteren) genoemd. Terwijl het in Diessen om de cultuur en de negotie tijdens de jaarmarkt draait, kan in Café Mieke Pap in Poppel aan de kuskesdans worden deelgenomen: op het moment dat de muziek stopt omarmt een jongen het eerste het beste meisje en kust er op los totdat het orkest de muziek weer inzet.
De Diessense Pinksterfeesten zijn heel oud. Vroeger trok een processie ter ere van Willibrordus door het dorp. Gelovigen plaatsten een beeldje van de heilige achter het raam. De straten lagen bezaaid met bloemen. Uit heel de omtrek kwamen ze naar Diessen om dat te zien en om een kruisteken te slaan als de pastoor zegende met wijwaterbakje uit de Willibrordusput. Het feest verdween met het Rijke Roomse Leven, maar werd in 1978 nieuw leven ingeblazen. Het was ter gelegenheid daarvan dat de organisatie dacht: we knappen de put op om dat te herdenken.
En zo geschiedde. Daarom heeft Diessen nu nog steeds die mooie put, zonder water. Ze hebben alleen vergeten om er een bordje bij te zetten: 'Laat niet als dank voor dit aangenaam verpozen...'.
Lange Afstand Wandelvereniging "VIA-VIA".
Gegenereerd op 01-11-2000 door C.P.J. Aerssens